ဘုရားသမိုင်းအကျဉ်း

ဂန္ဓာရီ ဆိုသည်မှာ ရှေးတုန်းက ဆင်များ ကျက်စားခဲ့ရာ ပဲခူးရိုးမ တောင်စပ်၊ ဒေးစွန်ပါ တောင်ခြေမှ ဆင်ပုန်းတောရ ဆရာတော် အလိုအရ ဂန္ဓရီ ဆိုသည်မှာ ထူးခြားသော အတတ်ပညာရှိသူ၊ အသိပညာရှိသူ လို့ ဆိုသည်။

(Facebook က စာမျက်နှာမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်။)

ဂန္ဓာရီ မှာ စူဠ နဲ့ မဟာ နှစ်မျိုး ရှိပြီး ၃၇ မင်း စသော ယက္ခ၊ ဂုမ္ဘာန် အောက်နတ်များကို စူဠခေါ်ပြီး၊ သာသနာစောင့် အထက်နတ်များ နဲ့ ဝိဇ္ဇာ၊ ဇော်ဂျီ၊ တပသီများကို မဟာခေါ်သည်။

မဟာ ဂန္ဓာရီဖြစ်ဖို့ ကျင့်ကြံသူများသည် လူသူတိတ်ဆိတ်၍ ထူးခြားဝိသေသရှိသော တောတောင်တွေဆီ ဧကစာ သွားရောက်ကာ မိမိတို့ သိဒ္ဓိ မဟိဒ္ဓိ ကိစ္စများ ပြီးမြောက်ရန် လပေါင်း နှစ်ပေါင်း များစွာ ကျင့်ကြံ အားထုတ်ကြရသည်။ ဒေးစွန်ပါ သည် မဟာဂန္ဓာရီ ဖြစ်ဖို့ ကျင့်ကြံသူများသည် လူသူတိတ်ဆိတ်၍ ထူးခြားဝိသေသရှိသော တောတောင်များ(၁၂ ဌာန) တွင် တစ်ခု အပါအဝင်ဖြစ်သည်။

ဒေးစွန်ပါ သည် ပဲခူးရိုးမ တောင်တန်းကြီး၏ တောင်ဆုံး အစွယ်အပွား တောင်ကုန်းငယ်လေး တစ်ခု အပေါ်တွင် တည်ရှိပါသည်။ မြတ်စွာ ဘုရားရှင်က “ ဟံသာဝတီပြည်ကြီး ပေါ်ထွန်းမည်။ အရှေ့အရပ်မှ မင်းညီနောင် နှစ်ပါး သာသနာ ပြုကြမည်၊ ရွှေမော်ကျောက်စွန်း ဝနျဓောစတေီ တည်ရှိရာ ကျောက်စွန်း ဝနျးကငြျတှငျ တောင်ကုန်းပေါင်း ၅၇ ကုန်း ပေါ်ပြီး လူအများက စေတီ တည်ထား ကိုးကွယ်လိမ့်မည်” ဟု ဗျာဒိတ်ပေးခဲ့ကြောင်း ရှေးစာများအရ သိရသည်။ ထို ဗျာဒိတ်ကုန်း များအနက် ဒေးစမ္ပာ မှာ ယနေ့ ဒေးစွန်ပါ ဖြစ်ပါတော့သည်။

(Facebook က စာမျက်နှာမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်။)

ဒေး စွန် ပါ

ဒေး ဆိုသည်မှာ မွန် ဘာသာလို တောင်ကုန်း၊ စမ္ပာ ဆိုသည်မှာ ကံ့ကော်ပင် “တောင်ကံ့ကော်ပင် တွေ ပေါက်ရာ တောင်တော်” လို့ အဓိပ်ပ္ပါယ် ရပါသည်။ နောက်တနည်း ပအို့ဝ်လို ဒေး က ဖား၊ သွန် က သုံး ၊ ပါ (သို့) ဖရာ က ဘုရား လို့ မှတ်သားဖူးပါသည် ။  အခုလမ်းသည် နောက်မှ ဖောက်လုပ်ထားသောလမ်း ဖြစ်ပီး ပွဲတော် အခါရက်များမှာ ဝိဇ္ဇာများ တက်သော လမ်းက ဆင်ဖြူ ရတနာဓမ္မရိပ်သာနဲ့ သီဟိုဠ်ခြံ အကြားက လမ်းလေးဟု သိရပါသည် ။

ညောင်လေးပင်, ပြွန်တန်ဆာ, ဒိုက်ဦး သုံးပွင့်ဆိုင် ဘက်က လာရင် လမ်းမှာ ဖားသုံးကောင် တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ တစ်ကောင်မှာ ရွှေစေတီ၊ တစ်ကောင်က သုံးဆယ့်တစ်ဘုံနား နှင့် နောက်တစ်ကောင် ကိုတော့ စရဏ ကောင်းရင် တွေ့ရလိမ့်မယ်လို့ ဆရာတစ်ပါး  မိန့်ဆိုထားတာ မှတ်သားဖူးပါသည်။

ဒေးစွန်ပါနယ်မြေသည် သိုက်နန်းရှင်တွေအပြင် မမြင်အပ်သော  ပရလောကသား တွေပါ ရှိနေသည့်အတွက်  သမာဓိအား စမ်းလိုသူများ နဲ့ သိုက် နဲ့ ဆက်နွယ်နေသူများအတွက် စိတ်ဝင်စားဖွယ် နေရာတစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။

ဝိပဿနာ အားထုတ်သူများ နဲ့ တောဆင်ရိုင်း

ရှေးက တောတောင်ရိပ် နက်ရှိုင်းထူပြောမှု၊ တောင်တော်နဲ့ စေတီတော် တည်ရှိမှုတွေကြောင့် တရား အားထုတ်လိုသူ သူတော်စင် အများအပြားတို့ဟာ ဒေးစွန်ပါကို လာကြသည်။ ဒီဒေသဝန်းကျင်က တောအုပ် တောစွယ် တောင်ကြိုချပ်ကြားမှာ ခိုအောင်းပြီး တရားအားထုတ်လေ့ ရှိကြသည်။

ရှေးက ဒေးစွန်ပါ တစ်ဝိုက် တောနက် တောင်နက်ထဲမှာ တောဆင်ရိုင်းတွေ ကျက်စား နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ ဆင်ပုန်းတောရ ဘေးက ယခုအခါ တိမ်ကောစပြုနေတဲ့ စမ်းချောင်းရေထွက်မှာ ရှေးက ရေစီးသန်တဲ့ ချောင်းကျယ်ကြီး ဖြစ်ခဲ့ပုံပါ။ ကြီးမားတဲ့ ထိုချောင်းမှာ ရှေးက ရေစီးသန်လို့ ဆင်မကြီး တစ်ကောင် ပြုတ်ကျ သေဆုံးခဲ့ဖူးလို့ “ဆင်မ ကျ ချောင်း” လို့တောင် ခေါ်ခဲ့ကြသည်။ မာန်အောင်စည် ကျောင်းအစ်မကြီးရဲ့ ဆွေးမျိုးနီးစပ်ထဲမှ လယ်သမားဦးကြီး တစ်ယောက် တောသွားရင်းနဲ့ ဆင်ရိုင်း နဲ့ တိုးပြီး ဆင်နင်းခံ သတ်ခံခဲ့ ရဖူးသည်။ ဒါပင်လျှင် နှစ်ရာချီ ထိုရှေးက ဒီဒေသမှာ ဆင်တွေပေါများ ကျက်စားခဲ့ကြောင်း သာဓကဖြစ်ပါသည်။

ယခုကဲ့သို့ ဆင်ပေါ ကျားပေါ သားရဲပေါသော ရိုးမ အစွယ်တောဖြစ်တိုင်း ရှေးက သူတော်စင်တွေဟာ ဒေးစွန်ပါ ဒေသတစ်ကြောမှာ တစ်တောဝင် တစ်တောင်တက်ပြီး တရားအားထုတ် ကျင့်ကြံခဲ့ကြသည်။ လက်ရှိမှာ လွန်ခဲ့သော နှစ် ၂၀ အတွင်းက ပုံရိပ်တွေပင်လျှင် ပြောင်းလဲကာ ဝမျးဘဲအငျး အထွက်မှ တောင်ခြေအထိတိုင် လမ်းဘေး တစ်လျှောက်မှာ လူနေအိမ်ခြေတွေ တိုးချဲ့တန်းစီ အဆက်မပြတ် ရှိနေပါသည်။ တောင်ခြေ သွားလမ်းမှသည် တောင်တစ်ဝိုက်အထိ ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်း ၁၀၀ ကျော် ရှိနေပါသည်။

(Facebook က စာမျက်နှာမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်။)