ဘုရားအမည်	ဗေဒါရီလှိုင်ဂူ
တိုင်းဒေသကြီး/ပြည်နယ်	ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး
Website Address	ဘုရားသမိုင်းများကြည့်ရန်
တည်နေရာ	မင်းကြီးတောင်၊ပြည်မြို့။
သမိုင်းကြောင်းရာ
ရည်ညွှန်းချက်။ ဗေဒါရီဂူကျောင်းတိုက်မှ ဆရာတော် ဦးသုကုမာရ နှုတ်ဖြင့် ပြောကြားချက် နှင့် ဂေါပက ဦးထွန်းထွန်းနိုင်မှ ပေးပို့သော စာအရ ဖော်ပြထားပါသည်။ ပြည်ရွှေဆံတော် ဂေါပကအဖွဲ့မှ ပေးပို့သော စာရေးဆရာ ဦးကြိုင်-ပြည်မှ ရေးသားပြုစုသော ပြည်ရွှေဆံတော်သမိုင်းသစ်စာအုပ်မှကောက်နှုတ်ဖော်ပြပါသည်။ ခေပဒူတရသေ့သည် အရင်က မင်းသားကြီး ဖြစ်သည်။ ရှေးယခင်အချိန်များမှာ ဝက်ကြီးတစ်ကောင်သည် လူတို့ရပ်ရွာစိုက်ခင်းသီးနှံ အပင်များအား ဖျက်စီးနေသည် ဟုသတင်းပေးပို့ကြပါသည်။ ထိုအခါ ခေပဒူတမင်းသားကြီးရဲ့ အမတော် ဘုရင်မကြီးက ထိုဝက်ကြီးကို သတ်ရန် သူရဲ့နောင်တော် ခေပဒူတမင်းသားကြီးကို အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ ခေပဒူတမင်းသားကြီးသည် ဝက်ကြီးအား သတ်ခဲ့သည်ကို သတ်သေခံအဖြစ် တိုင်းပြည်ကို ပြရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဝက်သည် ပုတ်သွားသည့်အခါ ခေပဒူတရသေ့သည် တိုင်းပြည်ကို မပြန်တော့ပဲ မင်းကြီးတောင်တွင် ရသေ့ဝတ်ပြီး တောရဆောက်တည်နေပါတော့သည်။ ခေပဒူတရသေ့သည် ညအခါတစ်ရေးနိုး ကျင်ငယ်စွန့်သည့်အခါ ကျောင်းသင်္ခမ်း အောက်တွင်ရှိသော သစ်သားခွက်ထဲသို့စွန့်လေ့ရှိသည်။ ထိုအခါ တောနက်ထဲမှ မေဒါဝီသမင်မ တစ်ကောင်သည် ရသေ့ကြီး စွန့်ထားသည့်ကျင်ငယ်အား ရေအမှတ်နှင့် လာသောက် လေ့ရှိပါသည်။ ထိုအခါ သမင်မတွင် ရသေ့၏ကျင်ငယ်ရေမှတစ်ဆင့် ပဋိသန္ဓေ တည်ပြီး သမင်မမွေးပဲ လူသားမိန်းကလေး တစ်ဦးမွေးဖွားလာပါသည်။ သမင်မသည် ကလေးငိုသံကို လန့်၍ထွက်ပြေးခဲ့ပါသည်။ ထိုအခါ ကလေးငိုသံကြား၍ ရသေ့ကြီးက ဆင်းကြည့်သည့်အခါ ကလေးငယ်ကိုတွေ့ရ၍ကောက်ယူမွေးစားလိုက်သည်။ ထိုအခါ ရသေ့က ဒီကလေးသည် ငါနဲ့ပဌာန်းဆက်ပါလျှင် ငါ၏လက်ကနို့ထွက်ပါစေဆိုပြီး တိုင်တည်လိုက်တဲ့အခါမှာ လက်က နို့ထွက်ပြီး ကလေးကို မွေးခဲ့သည်။ ထိုကလေးလေးကို မဗေဒါလို့ အမည်တွင်စေခဲ့သည်။ ဗေဒါရီအရွယ်ရောက်လာသည့်အခါ ရသေ့ကျောင်းသင်္ခမ်းတွင် မိန်းကလေးငယ် ရှိနေသည်ကို ဒကာ၊ ဒကာမများ မြင်တွေ့လျှင် မသင့်တော်သောကြောင့် ဘူးသီးခြောက်တွင် အပ်ဖြင့် အပေါက်ဖောက်ကာ ရေခပ်ခိုင်းခဲ့သည်။ ရေလိုချင်သည် မဟုတ်ဘဲ တစ်နေကုန် ကျောင်းတွင် မရှိအောင် ပြုလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ တကောင်းတိုင်းပြည်မှ မိဖုရားကြီး မွေးဖွားလိုက်သည့် မဟာသမ္ဘဝနဲ့ စူဠာသမ္ဘဝ ခေါ်သောသားနှစ်ယောက်ရှိပါသည်။ ထိုညီအကို နှစ်ယောက်သည် မွေးရာပါ မျက်မမြင်ဖြစ်သည့်အတွက် ဘုရင်ကြီးက ရှက်၍ သတ်ဖို့ခိုင်းခဲ့ပါသည်။ ထိုအခါ မိဖုရားကြီးမှ မသတ်ပဲနဲ့ တစ်နေရာတွင် ဖွက်ထားပြီး ကြီးလာသောအခါမှာ ဧရာဝတီ မြစ်ကြောင်းအတိုင်း မျှောလိုက်သည်။ စစ်ကိုင်းရောက်သည့်အခါမှာ သစ်ပင်အကိုင်းတစ်ကိုင်း နှင့် ဖောင်ငြိကာ ဖောင်သည် ရှေ့ဆက်မသွားနိုင်၍ စစ်ပင်ကြီးအနီးတွင် တဝဲလည်လည် ဖြစ်နေပါသည်။ ထိုအခါ စစ်ပင်ပေါ်တွင်နေသော စန္ဒမုက္ခီဘီလူးမသည် ဖောင်ပေါ်သို့ ခိုးလိုက်လာပါသည်။ အစားအသောက်များသည် ညီကိုနှစ်ယောက်စားသည်ထက် တစ်နေ့ တစ်နေ့ ပိုပိုလျော့လာသောအခါ ဒီဖောင်အပေါ်တွင် ငါတို့ ညီအကိုနှစ်ယောက်အပြင် တခြားတစ်ယောက်ပါလာတယ်ဟု သံသယဝင်လာပါသည်။ ထိုအခါ အစားအသောက် စားရာတွင် ညီလေးလက် အကိုကြီးလက် ဆိုပြီး တိုင်ပင် ခေါ်စားပါသည်။ ထိုအခါ လက်တစ်ခု ဖမ်းမိလိုက်၍ ညီလေးလက်လည်းမဟုတ် အကိုကြီး လက်လည်းမဟုတ် ဘယ်သူ့လက်လည်း မေးလိုက်တဲ့အခါမှာ ဘီလူးမလက် ဖြစ်တဲ့အတွက် သတ်မယ် ဟုလုပ်တဲ့အခါ ဘီလူးမက မသတ်ပါနဲ့ လူများအား ဒုက္ခပေးခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဖောင်ပေါ်မှ အစားအသောက်များ စားရန် လိုက်လာခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ပြောလိုက်သည်။ ဘီလူးမသည်သူ့အား မသတ်လျှင် ညီအကို ရဲ့မျက်စိကို မြင်အောင် ကုပေးမယ်ဟု ပြောလိုက်သည့်အခါ ညီအကို နှစ်ယောက်က လက်ခံခဲ့ပါသည်။ ထိုအခါ ဆေးစတင်ကုသသည့်နေရာအား စကု၊ မျက်စိများပြန်ကောင်း၍ အလင်းရောင် စတင်ရရှိသည့် နေရာအား စလင်းဟု စတင်ဖြစ်ပေါ်လာပါသည်။ မျက်စိပြန်မြင် သွားသည့်အခါမှာ မဟာသမ္ဘဝက ဘီလူးမနှင့် ချစ်ကြိုက်ခဲ့ပါသည်။ ကုန်းသလင်းမြို့ သောင်ပြင်ပေါ်တွင် ဖောင်ကို ထားခဲ့၍ မြစ်ကမ်းတစ်လျှောက် လမ်းလျှောက်ခဲ့သည်။ ထိုအခါ မဗေဒါရေခတ်ဆင်းနေသည်ကို တွေ့သည့်အခါ မဟာသမ္ဘဝက မဗေဒါကို သဘောကျပြီး တောင်းရမ်းယူမယ်ပါမည်။ မဗေဒါက သူတစ်ယောက်တည်းသဘောနှင့် ဆုံးဖြတ်မရပါကြောင်း သူ၏ ဖခင်ရသေ့ကြီးထံ ခေါ်သွားခဲ့ပါသည်။ ရသေ့ကြီးထံရောက်၍ ရသေ့ကြီးက မေးတဲ့အခါမှာ ညီအကိုနှစ်ယောက်က သူနဲ့တူကြီးတော်နေသည်ကို သိလိုက်ရပါသည်။ မဗေဒါသည် ရသေ့ကြီး၏ သမီးဖြစ်၍ မဟာသမ္ဘဝ နှင့် လက်ထပ်ပေးလိုက်သည်။ ရသေ့ကြီး သည် မဟာသမ္ဘဝအား နန်းတင်ပြီး သရေခေတ္တရာနေပြည်တော်ကို တည်ထောင်စေသည်။ စူဠသမ္ဘဝ ကို အိမ်ရှေ့စံအဖြစ်ပြုစေခဲ့သည်။ စန္ဒမုက္ခီ ဘီလူးမက လူမဟုတ်တဲ့ အတွက်ကြောင့် မိဖုရားမြောက်၍ မရသဖြင့် မဗေဒါအား မိဖုရားမြောက်လိုက်သည်။ မဗေဒါ ကိုယ်ဝန် သုံးလရောက်တဲ့ အခါတွင် မဟာသမ္ဘဝကနတ်ရွာစံသည်။ စူဠသမ္ဘဝနန်းတက်ကာ မဗေဒါကို မိဖုရားထပ်မြောက်လိုက်တယ်။ အဖညီနောင် ဒွတ္တဘောင် ကိုဖွားမြင်လိုက်သည်။ ကြီးလာသည့် အခါမှာ သူတို့ခြင်းပြန်ပြီး သိမ်းပိုက်တယ်။ ပန်ထွာမိဘုရား ကိုစစ်နဲ့ ခဲရာခဲစစ်တိုက်ယူ သော်လည်း အမြဲ ရှုံးခဲ့ပါသည်။ စစ်တိုက်ရာတွင် ဒွတ္တဘောင်မင်းက သူ့စစ်သည်များကို အခွန်ကောက်ခိုင်းရာတွင် အရင်က ရခဲ့၍ ပန်ထွာမိဘုရား နန်းတက်သည့် အချိန်တွင် အခွန်ကောက်ခံမရရှိပါ။ ပန်ထွာမိဘုရားဘက်မှ စည်ကြီးအား တီးလိုက်သည့်အခါတွင် ရေစောင့်တွေက ရေကာတာမှ ရေကို ဖွင့်ချလိုက်သည့်အခါမှာ ချောင်းထဲသို့ရေတွေကြီးလာပြီး လူတွေ မျောပါကာ အမြဲစစ်ရှုံးခဲ့သည်။ ပန်ထွာမိဘုရားသည် ရဟန်းသံဃာဆိုလျှင် အရမ်းကြည်ညိုသည့်အတွက် ဒွတ္တဘောင်မင်းသည် သူ၏ စစ်သည်တပည့်ကို ရဟန်းအယောင် ဆောင်ခိုင်း၍ ထိုတိုင်းပြည်ထဲသို့ စေလွတ်လိုက်သည်။ ထိုတိုင်းပြည်ထဲတွင် ဘယ်နေရာ ရွှေ၊ငွေ ကျောက်သံပတ္တမြား ရှိသည် တန်ဖိုးကြီးသည့် အရာများရှိသည် ဆိုပြီး ပြောပြထားသည့်အတွက် အကြားအမြင်ရသည် ထင်၍ ပန်ထွာက ကြည်ညိုခဲ့သည်။ ထို ရသေ့ရဟန်း အယောင်ဆောင် စစ်သည်က စည်ကြီးကို ဖျက်စီးပြီး ပြန်ပြုပြင်ထားလိုက်တယ်။ ထိုအခါ စည်မှ အသံ အရမ်းမထွက်တော့သည့်အတွက် ရေကာတာမှ ရေစောင့်များမကြားနိုင်၍ စစ်အောင်နိုင်ခဲ့သည်။ ထိုအခါ ပန်ထွာမိဖုရားက မဟာမြိုင်တောထဲသို့ ထွက်ပြေးခဲ့တယ်။ ထို့နောက် ပန်ထွာ မိဖုရား အားမိပြီး သိမ်းပိုက်လိုက်တယ်။